Dawne Czasy. Stomil Olsztyn

Do pierwszych kontaktów z zespołem ze stolicy Warmii i Mazur (nazywanego wtedy: Olsztyńskie Zakłady Opon Samochodowych) doszło na początku lat 70. w rozgrywkach III ligi.



Później nastąpiła kilkunastoletnia przerwa, bo ponownie spotkaliśmy się dopiero w październiku 1989 r., znowu w II grupie III ligi, ale wtedy już nasze kluby zaczęły snuć plany o wielkości i ostro rywalizować…



Nadszedł więc historyczny tak dla Olsztyna, jak i Płocka sezon 1993/94, czyli pierwszy awans do ekstraklasy klubów z tych miast z jednej grupy II ligi. Jesienny, okraszonym piękną bramką Pawła Kędzierskiego, mecz w Olsztynie był popisem naszego zespołu, zakończonym rozgromieniem, kończących mecz w 9., gospodarzy 4:1. Obserwowany przez kilkanaście tysięcy płocczan rewanż rozgrywany w Dzień Dziecka ’94, wyglądał jak piłkarskie szachy i zakończył się bezbramkowym remisem, który dał awans Stomilowi (my na fetę musieliśmy jeszcze kilka dni czekać). Zapraszamy do przypomnienia sobie fragmentów tego historycznego dla Olsztyna wydarzenia (część 2)



Kolejny sezon, to debiut Wisły i Stomilu w ekstraklasie i bezbramkowa w dwumeczu rywalizacja beniaminków. Sezon zakończony dla nas tragicznie, acz w dość dziwnych okolicznościach, o których przez lata, w zasadzie do dziś, nie zapomniano. Chodzi oczywiście o ostatnią kolejkę z 14.06.1995 r., kiedy to zremisowaliśmy w Mielcu ze Stalą, ale porażka Stomilu w Olsztynie z grającym pół godziny w osłabieniu Rakowem (który do utrzymania potrzebował wygranej, Stomilowi wystarczał nawet remis) spowodowała naszą degradację.



Opisane wyżej okoliczności rzuciły długi cień na (zwłaszcza kibicowskie) stosunki Płock - Olsztyn i w naszym klubie czekano z niecierpliwością na możliwość do rewanżu.



Okazja nadarzyła się dopiero jesienią 1996 r., kiedy to ekstraklasowy jeszcze Stomil, przyjechał do Płocka po pewne zwycięstwo w Pucharze Polski z drugoligową Petrochemią. Przypomnijmy sobie jak zakończyła się wizyta butnego trenera Oblewskiego i jego ekipy na naszym stadionie: Stomil '96 (część 2).



Później nastąpiło kilka konfrontacji Wisły ze Stomilem na najwyższym szczeblu rozgrywek, w końcu jednak w 2001 r. olsztyński klub zaczął się staczać na peryferie polskiej piłki i nastąpił kres „świętej wojny”, aż do ponownej, zakończonej pewnym zwycięstwem Wisły, konfrontacji na niskim,  trzecioligowym poziomie jesienią ubiegłego roku.



W ogólnym bilansie 22. meczów Wisła jest zdecydowanie lepsza, bo wygrała 10 razy, doznając 4 porażek (bilans bramkowy: 34:15).



Warto również wspomnieć o kilku zawodnikach, którzy występowali zarówno w Stomilu, jak i Wiśle, czyli m.in. o Kazimierzu Sidorczuku, Bartoszu Jurkowskim i Arkadiuszu Klimku.