Opowieść o szkicowaniu

Podobnie jak ja - spędził sporą część dzieciństwa w szpitalach. Jak człowiek ma dużo wolnego czasu i musi siedzieć zamknięty w szpitalnej sali. Wtedy można odkryć swoją prawdziwą pasję. Dla mnie i dla niego najważniejsze było SZKICOWANIE. Braliśmy ołówki do ręki i lecieliśmy z nauką rysunku. Nie mieliśmy żadnych podręczników ani tutoriali. Ba! Nawet nie myśleliśmy o jakiś super gadżeciarskich szkicownikach.

Co jest najważniejsze w szkicowaniu?

Po prostu patrzyliśmy na ludzi wokół nas i na przedmioty i zrobiliśmy wstępne szkice. Często na tych spontanicznych szkicach się kończyło. Zauważaliśmy coś nowego interesującego i zaczynaliśmy rysować od nowa.

Wtedy myślałam, że brak mi wytrwałości i że nie nadaję się do szkoły rysunku. Dopiero po latach w rozmowie z nim odkryłam, że o to właśnie chodzi i tak powinna wyglądać nauka rysunku. Bez zbędnych filozofii i gadania - rysować ile wlezie.

Co potrzebne do szkicowania?

Wiele blogów o nauce rysunku poleca jakieś konkretne produkty, turbo drogie szkicowniki itp. Czy jednak naprawdę trzeba wydać miliony monet, żeby zacząć naukę rysunku? Otóż nie!

Często jest wręcz odwrotnie - jeśli ktoś na starcie za bardzo się “nagradza” i “motywuje” nowymi gadżetami, to później szybko traci ochotę na kurs rysunku.

Mogłabym teraz wtrącić anegdotkę z mojego dzieciństwa. W podstawówce w mojej klasie byłyśmy dwie, które nałogowo rysowały. Ona była z bogatego domu. Już w latach 90’ miała profesjonalny zestaw do nauki rysunku. Miała cały przekrój ołówków, od H9 po B9, węgiel, szkicowniki z papierem o różnej gramaturze, sztalugi, tubę na rysunki i wszystko, wszystko, czego dusza zapragnie.

Ja patrzyłam na mój nadgryziony wysłużony ołówek i blok techniczny i żyłam w przeświadczeniu, że będę gorszym rysownikiem, bo nie mam tego wszystkiego. Po latach odkryłam, że tak naprawdę do nauki rysunku potrzebne są przede wszystkim chęci i samozaparcie. Gadżety to naprawdę sprawa drugorzędna. Tamta dziewczyna mimo miliona gadżetów, nie zajęła się nigdy profesjonalnie rysunkiem i tak naprawdę jej nauka rysunku poszła w las.

Więc co jest naprawdę potrzebne do szkicowania?

• ołówek HB - serio. Na początek do szkicowania tylko ten najbardziej podstawowy. Początkujący, który ma za duży przekrój ołówków na start, może się w nich pogubić i zniechęcić.

• gumka - może być chlebowa, pamiętaj, żeby trzymać ją w folii

• temperówka

• kartki - na początek mogą być z ksero ;)

Jak narysować kwiatka?

Pewnie każda szkoła rysunku ma swoje własne pomysły na to, jak rysować kwiatka. Jednak będzie zapewne jedna cecha wspólna wielu kursów rysunku: zaczynaj od ogółu do szczegółu.

Przede wszystkim zacznij od wyboru modela. Kwiaty są na tyle wdzięcznym modelem, że nie nie ucieka - tak jak na przykład kot. Możesz więc rysować kwiatka z pleneru lub ze zdjęcia.

Kiedy masz już swój okaz, to zacznij go obserwować. Znajdź jedną bryłę główną, która składa się na kształt kwiatka. Możesz wyznaczyć sobie linie pomocnicze. Nie będą widoczne na końcowym rysunku, pomagają jedynie złapać proporcje. Zamiast rysować poszczególne płatki, narysuj linie, która będzie je łączyć.

W miejscu, w którym zrobisz czubek płatka, narysuj kreskę. Ta kreska będzie też wskazywała na szerokość poszczególnych płatków.

Pamiętaj o perspektywie i odpowiednich proporcjach. Ze względu na nie, wielkość płatków będzie przez nas różnie postrzegana. Niektóre będą wydawały się większe, inne mniejsze.

Zaznacz punkt, w którym łączą się wszystkie płatki. Wyciągnij od niego łodygę. Swoją drogą punkt, w którym wypuszczona jest łodyga, jednocześnie jest punktem zbiegu dla perspektywy. Więcej o sposobach uchwycania perspektywy możesz się dowiedzieć, zapisując się na kurs rysunku.

W następnym kroku doprecyzuj kształt płatków. Mimo, że każdy gatunek kwiatka ma jakiś typowy dla siebie kształt płatków - to w rzeczywistości każdy płatek ma nieco odmienny kształt.

Kiedy już złapiesz i sprecyzujesz wstępny szkic, możesz zabrać się za gumowanie linii pomocniczych. Nauka rysunku polega właśnie na wstępnym szkicowaniu z liniami pomocniczymi i na drugiej fazie - wzmocnieniu efektu i upiększaniu. Taki schemat pracy obowiązuje wszędzie - czy to jeśli chodzi o samouków, którzy uprawiają naukę rysunku, czy o profesjonalny kurs na architekturę.

Jak narysować człowieka?

Nauka rysunku - po co mi szkicowanie?

Szkicowanie jest niezwykle ważnym elementem w nauce rysunku. Szczególnie widać jego wartość przy nauce rysunku człowieka. Często rysujemy homo sapiensa w jakiejś sytuacji, np. siedzącego na fotelu lub czytającego książkę. Każdy dobry kurs rysunku powinien podkreślić, że rysowanie modela trzeba zacząć od ustalenia kompozycji. Jeśli narysujemy człowieka z książką na kolanach, nie będzie to już wyglądało tak ciekawie, jak zamaszyście uniesiona książka, z zwichrowanymi kartkami.

Szkicowanie jest więc momentem, którym kształtujesz kompozycję, żeby narysować człowieka.

Kolejna kwestia to ustalenie proporcji. Człowiek jest na tyle trudnym modelem, że każdy z nas ma nieco inne proporcje. Ciężko łopatologicznie i jednoznacznie wskazać, jak wyznaczać proporcje człowieka. Możesz głowę przyjąć jako miarę i sprawdzić, “ile głów mieści się”, na przykład w torsie, i tak dalej. Każda szkoła rysunku ma swoje metody. Zwykle kurs rysunku wskazuje, że głowa mieści się w 6 do 8 raza w wysokości.

pomijanym na początkowych etapach nauki rysunku elementem, jest kręgosłup. W zależności od pozy człowieka, kręgosłup wygina się w różny sposób. Na etapie szkicowania, musisz koniecznie zaznaczyć jego kształt. Inaczej będziesz zmuszony nanieść poprawki. Pamiętaj jednak, że każde gumowanie i nanoszenie poprawek nieco nadwyręża nasz papier. Musisz zatem uważać, aby linie szkicu stawiać delikatnie. Jeszcze będzie moment na wzmocnienie konturów ;)

Z innych wskazówek , które przydadzą się w nauce rysunku człowieka, to długość dłoni. Ogólna zasad jest taka, że w swobodnej stojącej pozie, łokcie są na wysokości pępka. Dłonie kończą się zaś na wysokości ud. Pamiętaj również, że ludzka ręka nie ma stałej szerokości. Człowiek ma mięśnie. Musisz je koniecznie zaznaczyć. W niektórych miejscach ręka staje się szersza, a w niektórych węższa. Fajnie jest to tłumaczone na kursach rysunku. Szczególnie jest to podkreślane na kursach na architekturę. Tam proporcje są wręcz obsesją - i bardzo dobrze 😂.

Szkicowanie twarzy

Jeśli prawidłowo ustalisz sobie proporcje ciała, możesz przejść do proporcji twarzy. Oczy dzielą twarz na dwie proporcjonalne części. Na etapie szkicowania możesz łopatologicznie podzielić twarz na dwie części. Często tak pokazuje się nowicjuszom proporcje w szkołach rysunku.

Pamiętaj, żeby linie szkicu nanosić delikatnie. Po etapie szkicowania te linie mają zniknąć. Zaznacz sobie również wysokość ust i nosa - oraz uszu. Najczęściej zaczynają się na wysokości końca nosa, a kończą na wysokości brwi.

Włosy najpierw zaznacz jako ogólną bryłę, dopiero później zaznacz ciemniejsze i jaśniejsze plamy - w miejscu gdzie przebiega światło.

Dalszy etap nauki rysunku to wchodzenie w szczegóły.

Czy warto pójść na kurs rysunku?

I tak się zatopiłam w rozmowie z chłopakiem siostry, że zapomniałam o Bożym świecie. Nawet nie wiem, kiedy siostra stanęła obok nas i zaczęła się na nas patrzeć z zazdrością.

W ogóle się tym nie przejęłam. Rozmowa napełniła mnie mega powerem. Zmieniłam swoje postrzeganie kursów rysunku. Wcześniej myślałam, że się do tego nie nadaję. Po rozmowie z nim zrozumiałam, że nauka rysunku jest również dla mnie.

Mój rozmówca przekonał mnie, że warto iść w tym kierunku. On zapisał się nawet na kurs na architekturę. Będzie chodził na konkretny kurs rysunku. Polecił mi szkołę rysunku Domin. Dzięki temu, że jest to sieć szkół, będę mogła korzystać z nauki rysunku blisko siebie.

O kurcze, nowy rok zapowiada się ekscytująco 😀

Jak rysować zwierzęta – zobacz kursy on-line